) : Dziewczynka spłonęła, a po niej została tylko suknia. Rodzice po powrocie do domu zobaczyli leżące na ziemi spalone ubranie należące do ich córki. Zmartwili się i szybko zaczęli szukać jej po całym domu. W powietrzu czuć było zapach spalenizny. Rodzice zorientowali się, że dziewczynka mogła spłonąć, zaniepokoili się i ukryli ubranie w szafie. Gdy położyli się spać, zapach spalenizny nasilił się i usłyszeli krzyk dziecka. Zerwali się z łożka i pobiegli do pokoju córki. Na łóżku leżało jej ubranie, które schowali wcześniej do szafy. Mama zaczęła płakać, a tata przytulając ją chwycił suknię i wrzucił do kominka. Płacz słyszeli jednak i następnej nocy. Wybrali się do księdza, aby poprosić o pomoc. Ten pełen złości skrytykował brak odpowiedzialności rodziców, odmówił im pomocy i rzucił na nich klątwę. Od tego czasu, męczył ich nie tylko duch córeczki, ale i sami odczuwali na swojej skórze palący ból. Taka była kara za brak opieki nad dzieckiem. Rodzice nie mogli wytrzymać cierpienia, które musieli przeżywać i wyjechali za granicę. To jednak nie pomogło, nadal cierpieli, a więc zdecydowali się odebrać sobie życie.
Das Mädchen brannte und es blieb nur das Kleid. Nach der Rückkehr die Eltern sahen verbrante Kleidung ihrer Tochter auf dem Boden. Sie bereiteten Sorgen und begannen seine Tochter zu Hause suchen. Der Brandgeruch schwebte in der Luft. Die Eltern vermuteten, dass das Mädchen brennen könnte. Sie verbargen die Kleidung im Schrank. Wenn Sie sich schlafen legten, sie hörten den Schrei von Mädchen.
Sie standen auf und liefen ins Zimmer ihrer Tochter. Auf dem Bett legte ihre Kleidung, die sie früher im Schrank verbargen. Die Mutter weinte, und der Vater warf die Kleidung im Kamin hinein. Aber sie hörten das Weinen allnächtlich. Sie machten sich auf den Weg zum Pfarrer und baten um Hilfe. Der Pfarrer war verärgert, er kritiesierte die Verantwortungslosigkeit der Eltern, verweigerte ihnen Hilfe und stießt einen Fluch gegen ihnen. Seit dieser Zeit strengte ihnen nicht nur der Geist von ihrer Tochter an, sondern auch fühlen sie den Schmerz am eigenen Leibe. Das war die Strafe für ihrer Leichtsinn! Die Eltern könnten das nicht ertragen und fuhren ins Ausland. Aber das half nicht, sie entschieden sich, sich das Leben nehmen.
Nawigacja
