Ich-Laut, czyli "ch" jak w niemieckim wyrazie "ich", minimalnie zbliżone do polskiego "ś", przykład:
ich, dich, sich, der Storch (po: r, l, m oraz po innych spółgłoskach, a także po e, i, ö, ü, eu, äu; jest to "ch" powstające z tyłu jamy ustnej - przysunąć tył języka do tylnej części podniebienia) →
UWAGA!!! → polskie "ś" powstaje Z PRZODU PODNIEBIENIA, czyli niemalże w okolicy dziąseł i to właśnie tam z przodu "nam śwista", podczas gdy niemieckie tylne "ś" (= Ich-Laut) powstaje
Z TYŁU PODNIEBIENIA → czyli w ułożeniu języka dokładnie takim, jak przy wymawianiu literki J → dlatego często uczniom każe się szybko wymawiać sekwencję "je-che" (= jeśie) → tak szybko, żeby mu ten polski mózgor nie zdążył przesunąć języka w polskie przednie położenie i żeby został on z tyłu podniebienia, bo właśnie TYLKO wtedy generuje się ten prawidłowy "tylni świst" niemieckiego "Ich-Laut"
————————————————————————————————————————————————
Ach-Laut, czyli "normalne polskie ch" = "h" (jak w wyrazie "Dach" czy "ach"), przykład:
ach, das Buch, der Rauch (po: a, o, u, au)reszta łopatologii i przykłady audio
tutajA tutaj dodatkowy bezpłatny (Public Domain) pełny kurs wymowy niemieckiej do ściągnięcia:
https://yadi.sk/d/NT5VHSZMfd2Nu